Page 23 - Museumgids_NL

Knechtenkamer In de knechtenkamer sliepen de knechten van de boerderij. In de vitrines vindt je afbeeldingen en schriftstukken uit het boeren-leven. De docu- mentaties van de erfboerderijen met de daarbij behorende familiestam- bomen werden – net als veel andere documenten – door conservator Sepp Berger bijeengebracht. Aan de wand tegenover de deur zie je een collectie van reeds eerder vernoemde sloten en sleutels, echte kunststukken uit het smederij-am- bacht. In de hoek, links achter bij de vitrines, zie je de zogenaamde “Soach- rinn”, een gleuf waarin de knechten urineerden (“soachen”) om niet de koude weg naar de plee (plons-WC) aan het einde van het balkon te moeten gaan. Een “voorrecht”, dat iedere vorm van emancipatie kon omzeilen. Een alternatief was de po, het “Kachei”. Er zijn er een paar tentoongesteld. De titel “Erbhof”, erfboerderij, eert het trouwe vasthouden aan geërfd bo- erenbezit. Om de titel verleend te krijgen, moet het boerenbedrijf tenminste 200 jaar in bezit zijn van dezelfde familie in rechtstreekse afstamming. Dus van vader op zoon of dochter. Een andere voorwaarde is, dat er een woning op het bedrijf aanwezig is en ook moet het bedrijf groot genoeg zijn, om een familie te onderhouden. Erfboeren worden tegenwoordig ook vaak gezien als beschermers en be- heerders van het landschap.Vooral in onze berggebieden moesten vaak grote offers gebracht worden om de eigen grond te kunnen behouden. In dit gedeel- te van Tirol geldt het Beierse erfrecht, hetgeen betekent dat de bedrijfsgrond niet onder de erfgenamen opgedeeld mag worden. Degene die de boerderij erft moet broers en zussen op een andere manier schadeloos stellen. 21